-
1 praecordia
prae-cordia, iōrum, n. (prae u. cor), I) die Haut, die Herz und Lunge vom Unterleibe trennt, das Netz um das Herz, das Zwerchfell, sonst diaphragma genannt, Cic. u. Plin. – II) übtr.: A) die Eingeweide, Gedärme, bes. der Magen, praecordia vocamus uno nomine exta in homine, Plin.: fisso transit praecordia ligno, Verg.: anulus in praecordiis piscis inventus, Cic.: leni praecordia mulso prolueris, Hor. – B) die Brusthöhle mit Herz u. Lunge u. übh. die Brust, quod a praecordiis uterum (die Bauchhöhle) diducit, Cels.: coit in praecordia sanguis, Verg.: spiritus remanet in praecordiis, Liv.: dura in terra ponunt praecordia, die harte Brust (die gespannte, harte Haut), Ov.: multus ore toto rubor exaestuante ex imis praecordiis sanguine, Sen. – die Brust, das Herz, als Sitz der Empfindungen und Begierden, ferrea praecordia, Ov.: aperit praecordia Liber, Hor.: cogere dolorem intra praecordia, in sein Herz verschließen, Sen. rhet. – stolidae praecordia mentis, törichte Gesinnungen, Ov. – C) = τὰ ὑποχόνδρια, die Oberbauchgegend unter den Rippen, Cels. 2, 3. p. 32, 31 D. u. 2, 4. p. 34, 9 D. – / Sing. praecordium, iī, n., Isid. orig. 10. no. 102.
-
2 praecordia
prae-cordia, iōrum, n. (prae u. cor), I) die Haut, die Herz und Lunge vom Unterleibe trennt, das Netz um das Herz, das Zwerchfell, sonst diaphragma genannt, Cic. u. Plin. – II) übtr.: A) die Eingeweide, Gedärme, bes. der Magen, praecordia vocamus uno nomine exta in homine, Plin.: fisso transit praecordia ligno, Verg.: anulus in praecordiis piscis inventus, Cic.: leni praecordia mulso prolueris, Hor. – B) die Brusthöhle mit Herz u. Lunge u. übh. die Brust, quod a praecordiis uterum (die Bauchhöhle) diducit, Cels.: coit in praecordia sanguis, Verg.: spiritus remanet in praecordiis, Liv.: dura in terra ponunt praecordia, die harte Brust (die gespannte, harte Haut), Ov.: multus ore toto rubor exaestuante ex imis praecordiis sanguine, Sen. – die Brust, das Herz, als Sitz der Empfindungen und Begierden, ferrea praecordia, Ov.: aperit praecordia Liber, Hor.: cogere dolorem intra praecordia, in sein Herz verschließen, Sen. rhet. – stolidae praecordia mentis, törichte Gesinnungen, Ov. – C) = τὰ ὑποχόνδρια, die Oberbauchgegend unter den Rippen, Cels. 2, 3. p. 32, 31 D. u. 2, 4. p. 34, 9 D. – ⇒ Sing. praecordium, iī, n., Isid. orig. 10. no. 102.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > praecordia
-
3 transeo
trāns-eo, iī (īvī), itum, īre1) переходить (in Helvetiorum fines Cs; in aliena castra Sen); переселяться ( ab aliis ad alios Cs); примыкать (in или ad sententiam alicujus L, QC)2) проходить ( per media castra Sl); пересекать ( forum H); переправляться, переплывать ( maria C); переваливать (через) ( Taurum C); обгонять, опережать ( equum cursu V); проходить мимо, миновать (aetas transiit Tib; cito transit gloria mundi Eccl)hunc nimbum transisse laetor C — я рад, что эта гроза миновалаomne me lucrum transeat, nisi... Pt (формула клятвы) — да не будет мне никакой пользы, если не...t. intentionem Q — проходить незамеченным3) преступать, нарушать ( finem legis C)4) переезжать ( serpentem V)5) вливаться, впадать ( Mosa in Oceănum transit Cs)7) выдержать, вынести ( ea quae premunt C)8) проводить, провести ( annum quiete T)9) обходить молчанием, проходить мимо ( aliquem PJ); пропускать (multa Caelius ap. C)t. aliquid silentio Sl, C — обойти что-л. молчанием, умолчать о чём-л.10) пробивать, пронзать ( praecordia fisso ligno V)11) обсуждать, касаться (в речи) (t. aliquid leviter C)12) просматривать ( libros cursim AG) -
4 Пронзать
- fossare (corpora telis); transfodere; perfodere; confodere; suffodere; figere; transfigere; percutere; transire (praecordia fisso ligno); terebrare (lumen telo acuto); trajicere; intrare; peragere; transverberare;